Wosk
Lakierobejca
Lakier kryjący
Bejca
Technologia
Kolekcje mebli 2013 - zrobionezdrewna.pl
Blog - produkcja mebli woskowanych
Wspieraj polskich producentów
- Szczegóły
- Opublikowano: wtorek, 19, maj 2015 13:38
- Kuba Srebrzyński
- Odsłony: 6794
Każdy z nas zna słowa, które określają ostatniego króla z dynastii Piastów na tronie Polski – Kazimierza Wielkiego. Gdyby jednak komuś umknęły, dla przypomnienia: zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną. Jego panowanie przypadło na prawie 40 lat XIV wieku i można powiedzieć, że przygotował podwaliny pod to, czym Polska stała się w wieku XVI, który zwany jest złotym wiekiem dziejów Polski. Określenie to w sposób znaczący podkreśla jak dobrze miał się nasz kraj w tamtym okresie – nie dość, że byliśmy jednym z największych państw ówczesnej Europy, potęgą zarówno polityczną jak i militarną, to jeszcze ekonomiczną. Rozwijał się handel, rzemieślnictwo, nauka – kraj kwitł. Co możemy zrobić, by znów być międzynarodową potęgą? Powinniśmy wspierać polskich producentów!
Kraj wielkich możliwości
Przyjemnie się słucha, gdy o naszym kraju ktoś obcy mówi dobrze. Gdy mówią tak nasi rodacy – również. Jako państwo osiągamy duże sukcesy w wielu dziedzinach. Wystarczy wspomnieć osiągnięcia polskich siatkarzy, ogromne zainteresowanie polską superprodukcją – grą „Wiedźmin 3: Dziki Gon”, czy wielką popularnością polskich mebli w świecie. Świadczy to przede wszystkim o tym, że jesteśmy wszechstronnie uzdolnieni i z tego dobrodziejstwa umiemy korzystać. Jednak niestety sam talent to za mało, potrzebny jest czas na jego szlifowanie, dokształcanie się i rozwijanie umiejętności. To połowa sukcesu. Drugą jego częścią jest wsparcie, które okazuje się w różnoraki sposób – dla siatkarzy to wierni kibice, którzy nie opuszczają ukochanej drużyny nawet w trudnych chwilach, dla producentów gier komputerowych to zaplecze zapalonych graczy, którzy z niecierpliwością czekają na długo wyczekiwaną premierę, a dla stolarzy i meblarzy to kontrahenci w kraju i za granicą. Według danych statystycznych Polska jest jednym z największych eksporterów mebli na świecie. Dzięki staranności i profesjonalizmowi z jakim są one wykonywane, znajdują swój nowy dom w różnych zakątkach globu.
Jak wspierać?
Zamiast spacerować po wielkich marketach budowlanych, lepiej udać się bezpośrednio do rodzimego producenta mebli. Zastosowanie takiej techniki zakupów ma same plusy. Co w ten sposób zyskujemy? Przede wszystkim zdecydowanie niższą cenę, ponieważ omijamy kolejnych pośredników. Mamy także szansę zdobycia mebli, które zostaną stworzone na specjalne zamówienie, według określonego projektu, co najważniejsze – naszego projektu. Kupując bezpośrednio u producenta wspieramy go w najlepszy możliwy sposób – nabywamy towar, który ten wyprodukuje, okazujemy mu zaufanie i przy okazji oszczędzamy pieniądze! Nie można także pominąć faktu, że kupując meble u rodzimych producentów, pośrednio przyczyniamy się do powstawania nowych miejsc pracy, a co za tym idzie – zmniejszenia bezrobocia. Na takich zakupach korzystają wszyscy – począwszy od klienta, któremu dostarcza się produkt wykonany przez doświadczonych fachowców używających nowoczesnego sprzętu, poprzez pracowników, którzy wciąż się rozwijają, aż po producenta i pracodawcę. Aby możliwy był rozwój, konieczne są środki finansowe i popyt na produkowane przedmioty. To znów powoduje, że doskonałe meble trafiają do większego grona odbiorców, a producent rozwija swój zakład i jest w stanie zatrudnić większą ilość pracowników, zainwestować w lepszy sprzęt, a wszystko to w imię zadowolenia klientów.
Dobre, bo polskie
Warto wspierać polskich producentów, nie tylko tych zajmujących się stolarstwem i meblarstwem. Kupując rodzime produkty przyczyniamy się do rozwoju zarówno danej firmy i marki, ale także do rozwoju gospodarczego państwa. Poza granicami Polski jesteśmy znani ze świetnych jakościowo produktów. Skoro są doceniane za granicą, powinniśmy na nie zwracać większą uwagę także w naszym pięknym nadwiślańskim kraju.
Targi Meble Polska 2015
- Szczegóły
- Opublikowano: wtorek, 03, marzec 2015 20:19
- Jarosław Gerszyński
- Odsłony: 8376
Targi Meble Polska 2015 jest to jedna z największych imprez tego typu w Europie. Ponieważ Polska jest trzecim producentem mebli w Europie i czwartym na Świecie oraz eksportuje ponad 90% swoich produktów, stawia nas to w światowej czołówce tej branży. Tegoroczna edycja jest już piętnastą. W dniach 17-20 lutego w Poznaniu można było spotkać się z producentami wszelkiego rodzaju mebli. Od mebli wypoczynkowych po skrzyniowe, stylizowane, metalowe, ogrodowe, laboratoryjne, użytku publicznego, hotelowe i wiele innych. Same targi odwiedzają kupcy z ponad 50 krajów. Podczas tegorocznej edycji w targach uczestniczyło prawie ćwierć tysiąca wystawców. Wśród nich byli producenci z Włoch, Białorusi, Ukrainy, Niemiec, Holandii, Słowacji, Litwy, Polski, Danii i Norwegii. Podczas tegorocznej edycji można było spotkać bardzo dużą ilość firm wytwarzających materace oraz meble tapicerowane. Sama ekspozycja zajmowała prawie 40 tyś. m2. Na targach pojawili się kupcy z takich krajów jak USA, Kanada, UK czy Ukraina. Podczas imprezy dokonywana jest prezentacja mebli utytułowanych „Złotym Medalem MTP”. Zwiedzający mogą głosować na poszczególne meble i przyznać swojemu ulubionemu „Złoty Medal Konsumenta”. Jest to bardzo miłe docenienie starań producentów.
W tegorocznym konkursie pojawiły się dwie grupy: meble tapicerowane i skrzyniowe. W pierwszej grupie można było glosować na materace firmy Janpol i produkty firmy Poldem. W drugiej grupie można było głosować na meble projektantów firm Klose, Lubomir, Atlas, Ludwik, Meblik i SiUM-B A. Halupczok i K. Dolny. Podczas trwających cztery dni targów odbyło się wiele konferencji, prezentacji i przeprowadzono wiele dyskusji. Głównymi tematami wydarzeń był handel internetowy, design, efektywność sprzedaży, promocja, przyszłość branży oraz wiele innych. Targom tym towarzyszyły dodatkowe dwa wydarzenia tj. Home Dekor oraz arena Design. Pierwsza impreza została w całości poświęcona wyposażeniu wnętrz. Można było spotkać producentów tkanin, ceramiki, oświetlenia, drobnej galanterii, świec, oświetlenia itd. Na targach także można znaleźć stanowiska znanych polskich blogerów zajmujących się projektowaniem wnętrz. Zaaranżowali oni kilkunastometrowe stanowisko w pawilonie 5G wykorzystując głownie meble i dekoracje oscylujące w kolorach bieli, beżu i brązu. Na imprezie także pojawiła się firma Festool ze swoim kursem renowacji mebli. Uczestnicy otrzymali meble, które pod bacznym okiem ekspertów odnawiali. Ostatnią imprezą, na jaką można było trafić w czasie Targów Meble Polska, była arena Design. Jest to impreza organizowana od 2008 roku. Jej celem jest ułatwienie kontaktu i wymiany doświadczeń projektantom i designerom. Liczne panele dyskusyjne oraz prezentacje poszerzają horyzonty projektantom.
Impreza nie zamyka się na tematyce mebli. Obejmuje wszystkie dziedziny życia, od przedmiotów codziennego użytku po samoloty czy łaziki kosmiczne. Tegorocznym gościem specjalnym był Edward Barber ze studia Barber&Osgerby. Zaprojektował on miedzy innymi londyńską pochodnię olimpijską i monetę 2 funtową. Podczas tej imprezy wielu młodych projektantów prezentuje swoje projekty. Ukazują oni swój potencjał wyobraźni i próbują przekonać innych do swoich pomysłów. Oprócz licznych ekspozycji można było także uczestniczyć w szybkich kursach obsługi programów CAD czy zapoznać się z drukiem 3D. Podczas targów ogłoszono wyniki konkursu PORTA BY MY. Zmagania tego konkursu miały na celu wyłonić jak najbardziej kreatywne drzwi. Najlepszą pracę przedstawił Grzegorz Klimek. Zaprojektował on „Marnetoport”. Drzwi te wykorzystują proste zasady fizyki dając zadziwiający efekt. Ogłoszono także zwycięzców konkursu TOP DESIGN Award 2015. Konkurs został podzielony na następujące kategorie: kuchnia, biuro, łazienka, nauka i technika, moda, wyposażenie wnętrz, półprodukty, media, motoryzacja i przestrzeń publiczna. Zwycięzcami konkursu byli między innymi firma Solaris, Zortex, Porta i inni. Na arenie Design można było spotkać 13 polskich uczelni, które prezentowały portfolio swoich studentów. Pod szyldem „DOM POLSKI_BY PE-P” studenci prezentowali swoją współpracę z biznesem.
Woda w drewnie i jej skutki
- Szczegóły
- Opublikowano: piątek, 21, listopad 2014 15:43
- Magda Dyrcz
- Odsłony: 13032
W drewnie występuje kilka rodzajów wody. Jest to woda wolna (występuje w drewnie, które ma ponad 30% wilgotności- PNW), woda związana (nasyca ona błonę komórkową i to ona odpowiada w większości za problemy związane z deformacjami, kurczeniem, paczeniem, pękaniem, kollapsem, grzybami czy owadami) i woda konstytucyjna. Jest ona bardzo trudna do usunięcia z drewna. Stanowi 5% ogółu wody w drewnie i nie jest istotna podczas procesu suszenia. Występują dwa rodzaje wilgotności. Wilgotność bezwzględna i względna. W meblarstwie stosuje się pomiary wilgotności względnej. Wilgotność bezwzględną mierzą energetycy (np. drewno opałowe). Wilgotność można mierzyć stosując metodę suszarkowo-wagową, destylacyjną lub przy pomocy wilgotnościomierzy elektrycznych (oporowych lub pojemnościowych). Pierwsze dwie metody dają bardzo dokładny wynik lecz trwają bardzo długo. Ostatnia metoda jest szybka lecz przy wilgotności ponad 30% urządzenie nie zdoła określić wilgotności. Właściwości higroskopijne drewna pozwalają na wysuszenie drewna na wolnym powietrzu do 15% (przy sprzyjających warunkach). Zjawisko to nazywamy destrukcją. Za wysychanie drewna głównie odpowiada temperatura i wilgotność powietrza. Drewno świeżo ścięte ma wilgotność na poziomie 100-150% (twardziel 55-65%). Drewno o wilgotności do 25% nazywamy załadowczo suchym. W polskich normach występuje kilka klas wilgotnościowych drewna:
- stolarskie i budowlane w pomieszczeniach ogrzewanych centralnie: 8-10%,
- w pomieszczeniach ogrzewanych piecem: 10-12%,
- stolarskie budowlane narażone na wpływy atmosferyczne 12-15%,
- konstrukcje drewniane kryte dachem: 15-17%,
- konstrukcje nie kryte dachem: 17-22%,
- konstrukcje wodne 22-30%.
Drewno ciągle dąży do równowagi higroskopijnej. Gdy wilgotność powietrza rośnie, drewno zaczyna absorbować wilgoć a co za tym idzie pęcznieć. Gdy wilgotność spada drewno kurczy się. Drewno zmienia swoje wymiary w zakresie wilgotności drewna od 0 do około 30%. Ogólnie przyjmuje się że kurczenie i pieczenie mają taką samą wartość lecz przeciwny kierunek. Z doświadczeń wynika, iż między tymi wartościami występuje histereza (podobnie jak przy sorpcji i desorpcji wody przez drewno). Drewno rodzimych gatunków ulega najmniejszym skurczom w kierunku wzdłuż włókien (około 0,5%). Największym w kierunku stycznym np. Sosna: 8%, dąb: 8%, buk: 12%, grab: 12%, brzoza: 8%. W kierunku promienia, wartości są pośrednie np. sosna: 4%, świerk: 3,5%, dąb: 4%, buk: 6%, brzoza: 5%. Występuje także objętościowy całkowity skurcz drewna, który jest różnicą objętości drewna w stanie maksymalnego spęcznienia i objętości drewna w stanie maksymalnie suchym. Przykładowe wartości skurczu dla np. sosny: 12%, dąb: 12%, buk: 17,5%, grab:20%, brzoza: 14%. Podczas suszenia drewna na wolnym powietrzu trzeba pamiętać o zabezpieczeniu drewna przed słońcem. Zapobiegnie to nadmiernemu wysuszaniu warstw wierzchnich co mogło by spowodować pieczenie i pękanie. Dobrze jest także zabezpieczyć czoła tarcic. Wiedząc o tym, że największy jest skurcz styczny można tak przetrzeć drewno aby jak najmniej wystąpiło tarcicy tego rodzaju. Tego typu działanie ograniczy straty wynikające z naddatków obróbczych.
Podstawowe obrabiarki wykorzystywane w drzewnictwie - pilarki
- Szczegóły
- Opublikowano: poniedziałek, 18, sierpień 2014 10:23
- Krzysztof Jasiński
- Odsłony: 10741
Przy produkcji mebli każdy stolarz wykorzystuje wiele rodzajów pilarek. Już podczas wycinki drzewa konieczne jest użycie pilarki łańcuchowej spalinowej. Elementem tnącym jest łańcuch na którym ułożone są pary zębów. Podczas cięcia pierwszy ząb nacina drewno w kształt litery "L" a drugi kończy cięcie i wyrzuca wiór. Podczas ścinania drzewa trzeba bardzo uważać na końcówkę pilarki. Nieumiejętna i nierozważna obsługa może doprowadzić do nieszczęścia (niebezpieczeństwem jest odrzut piły w twarz, efekt ten można ograniczyć poprzez zastosowanie specjalnych pił).
Pierwszym krokiem do uzyskania tarcicy jest przetarcie drewna w trakach. Pilarki tego typu wyposażone są w piły proste, bezkońcowe lub tarczowe. Występują także obrabiarki agregatowe, wyposażone dodatkowo we frezy i inne układy obróbcze. Moc głównych silników napędowych może osiągać kilkaset kW.
Kolejną pilarką wykorzystywaną w produkcji mebli jest przyrzynarka oblin oraz pilarka wielotarczowa. Przyrzynarki wyposażone mogą być w system pozwalający eliminować jałowy powrót piły. Zwiększa to wydajność maszyny. Pilarki wielotarczowe pozwalają na usunięcie obliny i jednoczesne podzielenie tarcicy na wymaganą szerokość. Występuje kilka typów tego rodzaju obrabiarek. Klasyczną maszyną jest pilarka z wałem opartym na mocowaniu dociskowym. Polega ono na ustaleniu szerokości piłowania przy pomocy przekładek a tarcze blokuje się za pomocą nakrętki. Nowszym rozwiązaniem jest mocowanie hydro. W wale umieszczony jest układ mocowania wykorzystujący różnicę ciśnień. Mocowanie odbywa się bez przekładek a samo blokowanie odbywa się poprzez delikatne dokręcenie specjalnej nakrętki.
Obecnie można wyposażyć stolarnię w wielopiłę wyposażoną w płynną zmianę szerokości piłowania. Maszyna posiada układ pomiarowy i porównuje zaprogramowane szerokości z tym co może uzyskać z danej sztuki tarcicy. Maszyna sama podejmuje decyzję jak ma ustawić piły. Zmiana ustawienia pił odbywa się przy pomocy specjalnych wodzików ( podobnie jak w skrzyni biegów). Dla prawidłowego działania obrabiarki wymagane jest pozostawienie szczeliny między tarcicą (wymagany jest pewien czas niezbędny do przestawienia pił). Materiał przesuwany jest najczęściej przez przenośnik łańcuchowy w formie szerokiej taśmy podzielonej na dwie części (szczelina pod piłami). Przy zastosowaniu wielu pił bardzo dużą stratą materiału jest rzaz. Zastosowanie ultra cienkich pił zapewnia maksymalne ograniczenie straty materiału lecz wymagane jest zastosowanie dodatkowych prowadników- mała sztywność tarczy. Pojawia się także problem z przegrzewaniem oraz piły tego rodzaju szybciej tępią się.
Kolejną pilarką obecną w procesie produkcyjnym jest pilarka poprzeczna. Występują dwa typy tej obrabiarki; z piłą pod stołem oraz z tarczą nad stołem. Obecnie częściej można spotkać obrabiarki pierwszego typu. Są one bezpieczniejsze. Maszyny tego typu wyposażone są w rolkowy system posuwowy, skaner odczytujący kredkę fluorescencyjną, układ pomiaru długości, szerokości i wysokości. Bardzo zaawansowane pilarki poprzeczne posiadają skaner wad. Nie wymagana jest obecność człowieka. Komputer sam dokonuje klasyfikacji. Skok piły dobierany jest w zależności od wymiarów poprzecznych tarcicy. Ruch roboczy realizowany jest przy pomocy silnika elektrycznego oraz korbowodu. Układ ten jest prosty, bardzo szybki i niezawodny. Po wycięciu oznaczonej wady komputer próbuje jak najbardziej efektywnie zagospodarować dobry materiał. Umieszcza on długości od najwyższego do najniższego priorytetu lecz w zależności od wymiarów może mieszać priorytety, tak aby uzyskać jak najwyższą wydajność materiałową.
Występują także pilarki formatowe jednopiłowe oraz, dwupiłowe. Mogą one posiadać podcinaki. Bardzo ciekawym rodzajem pilarek są tzw. panelówki. Są one często stosowane w produkcji mebli z płyty lecz także można spotkać je w dużych fabrykach produkujących meble sosnowe. Klasyczna pilarka panelowa posiada korpus, prowadnicę po której porusza się tarcza, układy napędowe, stół podawczy, odbiorczy, przykładnice oraz docisk i osłony. Dodatkowe wyposażenie pilarki w mechaniczny posuw oraz frezy palcowe pozwala na wycinanie gotowych formatek, podczas realizacji jednej operacji.
Inne metody wykańczania powierzchni mebli drewnianych
- Szczegóły
- Opublikowano: wtorek, 22, kwiecień 2014 10:19
- Jarosław Gerszyński
- Odsłony: 12536
Spośród znanych metod wykańczania powierzchni meblowych za pomocą lakierów, farb bądź foli i laminatów, można wybrać także, powoli zapominane metody uszlachetniania powierzchni drewna. Tymi metodami są intarsja, inkrustacja, wypalanie i metalizacja. Metody te dają bardzo ładny efekt ale wymagają poświęcenia sporej ilości czasu. Intarsję oraz inkrustację stosuje się przy zdobieniu mebli bardzo ekskluzywnych a produkty tego typu są bardzo niszowe. Dobrym przykładem są meble Ludwika XVI gdzie do ozdoby wykorzystywano złoto. Wypalanie najczęściej stosowano oraz stosuje się przy produkcji mebli regionalnych oraz zabawek (wypalanie wzorów zapewnia możliwość niestosowania farb). Metalizacja zabezpiecza powierzchnię drewna i może tworzyć rustykalne efekty.
Intarsja
Jest to metoda zdobienia drewna przy pomocy drewna innego gatunku, o innym rysunku lub o innym zabarwieniu. Na powierzchni intarsjowanej powstają wzory o różnych motywach np. roślinnych. Wykonanie intarsji wymaga umiejętności plastycznych. Można ją wykonywać z fornirów jak i z drewna litego. Dawniej wykonywało się ją techniką mechaniczno - ręczną za pomącą noży, specjalnych pił, odcinaków, dłut. Obecnie stosuje się piłę włosową a coraz częściej obrabiarki CNC. Po przyklejeniu intarsji następuje szlifowanie i lakierowanie. Metodę tą stosuje się przy produkcji mebli stylowych, w zabytkowych wnętrzach, przy produkcji pamiątek, wykańczaniu obrazów itd. Często aby ułatwić sobie zadanie można wydrukować gotową intarsję na popierze i nakleić na powierzchnię. Wycina się ją zgodnie z linią. Najlepiej stosować pilarkę włosową o cienkim brzeszczocie, efekt jest najlepszy. Po wycięciu trzeba oszlifować elementy aby dobrze do siebie pasowały - ostre wcięcia poprawić dłutem, poszarpane brzegi wyrównać i dopasować linie. Gdy powstaną ubytki można je zaszpachlować.
Inkrustacja
Metoda na polega na wykładaniu drewna innymi materiałami niż drewno. Materiałami tymi mogą być kości słoniowe, masy perłowe, metale itd. Zdobi się głównie meble stylowe, galanterię drzewną, szkatuły itp. W zależności od gatunku drewna jaki i rodzaju materiału stosowanego do inkrustacji wkleja się go lub wciska po uprzednim wykonaniu szczeliny lub nakłucia. Wkleja się najczęściej masę perłową i kości słoniowe a wciska elementy metalowe np. płaskowniki czy druty. Elementy wciska się w rowki wykonane ręcznie lub mechanicznie. Mogą one być wykonane na jaskółczy ogon. Kształt inkrustacji można nanieść na drewno posługując się kalką lub drukarką laserową. Trzeba pamiętać aby wydrukować lustrzane odbicie na kartce. Nakładamy na powierzchnie drewna kartkę drukiem do drewna i zwilżamy. Nastąpi przeniesienie wydruku na powierzchnię drewna. Można posłużyć się rylcem grawerskim jak i narzędziami snycerskimi. Po wykonaniu inkrustacji powierzchnię poleruje się.
Wypalanie
Jest to metoda miejscowego zwęglania drewna w celu uzyskania wzorów. Rysunki składają się z części drewna wypalonego - ciemniejszego oraz z części drewna naturalnego - jaśniejszego. Często tą metodę stosuje się do produkcji mebli regionalnych, pamiątek, galanterii drzewnej id. Wypalenia uzyskuje się za pomocą płomieni lampy lub palników gazowych, za pomocą gorącej igły metalowej, za pomocą gorącego walca metalowego, techniką laserową lub szybko obracającego się metalowego walca.
Przy wypaleniach płomieniowych stosuje się lampy benzynowe lub palniki gazowe. Wypalenie często prowadzi się w sposób ciągły lub rzadziej miejscowy. Po wypaleniu powierzchnię lekko szlifuje się i lakieruje. Technika wypalania igłą polega na prowadzeniu rozgrzanej igły po powierzchni mebli drewnianych (ogrzewanej prądem niskiego napięcia). Na skalę przemysłową stosuje się wypalanie w prasach. Wypalenie następuje za pomocą matrycy z wzorem która rozgrzewana jest w prasie do 2500C. Wypalenie następuje po dociśnięciu matrycy do drewna. W ten sposób wypala się np. szachownicę. Podobną metodą wypalania jest metoda gorącymi walcami. Na ich powierzchni znajduje się grawerowany wzór, rozgrzewają się one do 3000C a drewno jest przepuszczane między walcami. Ostatnio coraz częściej słyszy się o stosowaniu laserów do wypalania rysunków w drewnie. Charakteryzują się one dobrą dokładnością rysunku, cienką linią wypalania oraz możliwością ogniskowania, co daje ciekawe efekty. Zmiana ogniskowej zapewnia możliwość wypalenia jak i cięcia sklejki (sklejka przeznaczona do cięcia jest materiałem dedykowanym dla tej operacji - odpowiednia grubość pozwala na przecięcie, gdy sklejka jest za gruba promień lasera nie jest w stanie przepalić zwęglonej warstwy drewna).
Metalizowanie powierzchni
Sama idea metalizowania powierzchni meblowych, polega na natryskiwaniu drobin roztopionego metalu za pomocą sprężonego powietrza lub gazu tworząc w ten sposób powłokę. Powierzchnia metalizowana powinna być bardzo szorstka a wilgotność powierzchni nie powinna przekraczać 12%. Dobrze do tego celu nadają się gatunki liściaste. Oprócz drewna metalizować można płyty pilśniowe, sklejki i płyty wiórowe uszlachetniane okleiną naturalną ale pod warunkiem, że spoiny klejowe są o podwyższonej odporności na ciepło.
Wyróżniamy metody tlenowo - acetonowe (metal topi się w temp. 28000C i zostaje natryskiwany na powierzchnię z pomocą sprężonego powietrza, metal dostarczany jest w postaci drutu), metoda tlenowo - wodorowa (podobna do poprzedniej tylko zostaje użyty wodór), metoda elektryczna (łuk elektryczny roztapia metal) i metoda detonacyjna (podobna do metody tlenowo - acetonowej ale w komorze dochodzi do wybuchu a temperatura wzrasta do 35000C, metal wyrzucany jest z prędkością 750 m/s. Uzyskaną powierzchnię mebli, można jeszcze bardziej uszlachetnić poprzez szlifowanie, polerowanie, woskowanie lub lakierownie.
Suszarki kondensacyjne
- Szczegóły
- Opublikowano: wtorek, 18, marzec 2014 15:20
- Krzysztof Jasiński
- Odsłony: 11263
Suszarnictwo kondensacyjne różni się od suszenia konwekcyjnego wieloma elementami. Suszenie konwekcyjne jak i kondensacyjne odbywa się w temperaturze 70-800C, jak również nie ulega zmianie prędkość przepływu powietrza i wilgotność suszenia. W obu przypadkach mamy możliwość kontrolowania procesu suszenia za pomocą komputera. Produkt uzyskany w wyniku suszenia zachowuje tą samą jakość, niezależnie od wybranej metody.
Cechą jaka odróżnia suszarkę kondensacyjną od konwekcyjnej jest sposób osuszania powietrza oraz rodzaj zużywanej energii. Układ sprężarkowych agregatów kondensacyjnych może być zasilany tylko energią elektryczną w odróżnieniu od grzejników w suszarkach konwekcyjnych. Dodatkowe ogrzewanie komory suszarniczej może odbywać się tak jak w suszarce konwekcyjnej (przy wykorzystaniu pary wodnej lub oleju).
Suszarki tego typu dobiera się ustalając ekonomiczne uzasadnienie oraz gdy w zakładzie jest do dyspozycji tylko energia elektryczna, nie jest wymagana bardzo niska wilgotność końcowa materiału suszonego, nie są wymagane duże wydajności oraz zakład nie chce suszyć grubego materiału drzew trudno schnących. Biorąc pod uwagę koszt suszenia oraz fakt prostoty obsługi i konserwacji jest to dobra alternatywa dla mikro i małych firm. Agregaty suszarnicze można wprowadzić do szczelnych pomieszczeń gdzie wrota są zamykane i uszczelniane, co pozwala na stworzenie komory suszarniczej. Właściwe dobranie parametrów agregatu wymaga znajomości procesu suszenia i dobrego zaizolowania komory. Wpłynie to na koszt suszenia.
Suszarki wyposażone w agregat kondensacyjny można podzielić na:
- z agregatem w komorze suszenia,
- z agregatem poza komorą suszenia, z pełnym lub półpełnym obiegiem powietrza.
Wśród agregatów kondensacyjnych instalowanych wewnątrz komory suszącej, rozróżnia się instalacje z dodatkową nagrzewnicą oraz bez nagrzewnicy.
Suszarka kondensacyjna z agregatem poza komorą suszenia z przepływem całej ilości powietrza.
Sposób ten jest najprostszy jeżeli chodzi o przemiany termodynamiczne gdyż całe powietrze z komory jest zasysane do agregatu gdzie jego temperatura jest obniżana poniżej temperatury punktu rosy (temperatura poniżej której następuje wykroplenie się pary wodnej z powietrza) co spowoduje wykroplenie się kondensatu. Osuszone ale zimne powietrze ogrzewa się w skraplaczu obiegu chłodzącego oraz dodatkowo ogrzewa się nagrzewnicą. W całej instalacji parownicy i skraplacza krąży najczęściej amoniak. Służy on do odbierania ciepła parowania wody i ponownego ogrzewania powietrza już suchego. Podobny efekt obserwujemy w lodówce. Gdy coś wkładamy do zamrażarki lodówka „kradnie” ciepło produktowi i oddaje je na skraplaczu (kratka na tylnej ścianie lodówki jest ciepła). Ten sam efekt obserwujemy w tej instalacji . Zawsze trochę ciepła stracimy wiec dodatkowo zainstalowano nagrzewnicę. Wentylator wymusza przepływ powietrza. Wszelkie skropliny opadają do wanny która może być opróżniana okresowo lub w sposób ciągły. Wentylator może być wbudowany w agregat lub może występować oddzielnie.
Schemat agregatu kondensacyjnego
W tym typie suszenia nie występuje przepływ powietrza wilgotnego przez wentylator.
Schemat suszarki konwekcyjnej z pełnym obiegiem powietrza wilgotnego
Zaletami tej metody jest pełen dostęp do wszystkich podzespołów agregatu podczas pracy. Wadą jest potrzeba sporej ilości miejsca poza komorą
przeznaczoną do obsługi suszarki.
Schemat suszarki konwekcyjnej z częściowym obiegiem powietrza wilgotnego
Występują także suszarki z agregatem umieszczanym w komorze. Nagrzewnice mogą być zintegrowane z agregatem lub zamontowane osobno. Zasilane mogą być prądem lub wodą, parą wodną bądź olejem. Jeżeli decydujemy się na taką metodę suszenia, agregat możemy umieścić w komorze już istniejącej suszarki bez większych przeróbek. Wadą jest wpływ wilgoci oraz podwyższonej temperatury co wpływa na skrócenie okresu eksploatacji urządzenia.
Podczas eksploatacji suszarni kondensacyjnej ważna jest eliminacja mostków cieplnych, zdarza się że w wyniku remontów dojdzie do niekorzystnego efektu między innymi może dojść do zawilgocenia izolacji co bardzo niekorzystnie wpływa na właściwości ocieplenia.
Głównymi czynnikami wpływającymi na wysoką energochłonność są:
- poprawność założonych programów suszenia,
- nieefektywne rozwiązanie konstrukcyjne,
- stan techniczny suszarki,
- błąd popełniony w zakresie eksploatacji suszarki.
Podstawową wadą tych suszarek jest to, że do ich pracy potrzebna jest wyłącznie energia elektryczna. Istnieją techniczne warunki doprowadzenia w inny sposób ciepła np. woda. Cena energii znacząco wpływa na koszt suszenia. Suszarki te są dobrą alternatywą dla suszarek konwekcyjnych w przypadku braku w zakładzie odpowiedniej ilości odpadu produkcyjnego pozwalającego na zaspokojenie potrzeby energetycznej urządzenia. W dobie rosnących cen energii elektrycznej technologia ta musi się cały czas rozwijać.
Więcej artykułów…
Meble drewniane - produkcja mebli z litego drewna
Produkcja mebli, od momentu ścięcia drzewa do uzyskania końcowego produktu to proces bardzo czasochłonny i skomplikowany. Meble wytwarzane w naszej firmie to produkty najwyższej jakości. Staranna i dokładna obróbka, drewno pierwszej klasy jakościowej oraz wykwalifikowana kadra pracowników to źródło sukcesów naszych mebli. serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą.
